Update Leidraad Wwft en Sanctiewet

shutterstock_69467635

Update Leidraad Wwft en Sanctiewet

Leestijd: 4 min.

In het kort

Op 15 oktober 2020 heeft de Autoriteit Financiële Markten (AFM) een geüpdatete versie van de leidraad over de Wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme (Wwft) en Sanctiewet gepubliceerd. De leidraad is aangepast vanwege nieuwe regelgeving, zoals de invoering van het UBO-register. Daarnaast is de AFM in gesprek gegaan met verschillende ondernemingen en uit die gesprekken is gebleken dat veel ondernemingen behoefte hebben aan meer informatie over de invulling van bepaalde normen vanuit de Wwft.

De AFM tracht ‘volledigere’ antwoorden te geven op de volgende brandende vragen vanuit de ondernemingen.

 

Aan welke eisen moeten een Wwft-risicobeoordeling en beleid voldoen?

De AFM laat nog duidelijker merken dat om te voldoen aan de Wwft, organisaties moeten beschikken over een degelijk (CDD)beleid. In het beleid moet duidelijk worden uitgewerkt hoe de procedure voor het opstellen van een risicoprofiel van cliënten in zijn werk gaat. Hierin moet onder andere opgenomen worden hoe verschillende risicofactoren invloed hebben op de risicobeoordeling van de cliënt. Risicofactoren waar rekening mee gehouden dient te worden in de risicobeoordeling zijn o.a. cliënt-, product-, dienst-, transactie- of leveringskanaalgebonden en geografische risicofactoren.

De leidraad beschrijft dat de taken, bevoegdheden en de verantwoordelijkheden binnen de onderneming in het kader van de Wwft en Sanctiewet moeten worden opgenomen in het beleid. Als vanzelfsprekend bent u als organisatie ook verantwoordelijk voor het up-to-date houden van uw beleid.

Het UBO-register en de uitzondering op beursvennootschappen

Sinds 27 september is het UBO-register ingevoerd. Het UBO-register is een online register, beheerd door de KvK, waar u de gegevens van een UBO kan opvragen. Het UBO-register is in de wereld gebracht om het voor personen, die financieel-economische criminaliteit verrichten, moeilijker te maken om zich achter juridische entiteiten te verschuilen. Het biedt dus transparantie en inzicht in de personen die de uiteindelijke zeggenschap hebben binnen een organisatie. Ultimate Beneficial Owners zijn cliënten met een juridische entiteit, die meer dan 25% van het eigendom en/of zeggenschap van een bv, nv, stichting, vereniging of vof hebben via aandelen, stemrechten, eigendomsbelangen of andere middelen.

Beursvennootschappen zijn uitgezonderd van deze 25%-regel. Voor meer informatie over deze uitzondering gaat u naar punt 5.2 uit de nieuw leidraad: UBO’s bij beursvennootschappen.

Wat verstaat de AFM onder een risico gebaseerde voortdurende controle op cliënten en verrichte transacties?

De AFM geeft ook meer verduidelijking over de invulling van het ‘monitoren’ van transacties, cliënten en – zo nodig – de bron van de middelen.

Er wordt verwacht dat er op basis van het risicoprofiel en de risicobeoordeling van de cliënt ook een verwacht transactiepatroon kan worden bepaald. Na de acceptatie van de cliënt is het dan ook belangrijk dat u de transacties van uw cliënt monitort en indien nodig afwijkende transacties meldt bij FIU-Nederland.

Er wordt, volgens de AFM, ook verwacht dat het risicoprofiel en de risicobeoordeling van uw cliënt up-to-date is. Dit betekent dat de risicobeoordeling per cliënt periodiek moet worden herhaald en dat het risicoprofiel, indien er aanpassingen zijn, moet worden geactualiseerd. Hoe vaak u cliënten uit de verschillende risicocategorieënmoet controleren, neemt u op in uw beleid. Bijvoorbeeld: cliënten uit een hoog risico moeten minstens één keer per jaar opnieuw worden gecontroleerd, cliënten met een medium risico moeten minstens één keer per twee jaar opnieuw worden gecontroleerd en cliënten met een laag risico moeten minsten één keer per vijf jaar worden gecontroleerd.

Daarnaast heeft u ook nog ‘event driven review’. Dit zijn momenten dat er een bepaalde ‘trigger’ is, waardoor u genoodzaakt bent om uw cliënt opnieuw te controleren. Events die worden geïdentificeerd als ‘trigger’ moeten worden opgenomen in uw beleid.

Als laatste schrijft de leidraad Wwft en Sanctiewet voor dat u – indien nodig – als organisatie kennis moet hebben over de bron van middelen, oftewel de herkomst van het geld van de cliënt. Op basis van het risicoprofiel van de cliënt kan bepaald worden hoe vaak dit moet worden gecontroleerd. Over het algemeen geldt: hoe hoger het risicoprofiel van de klant, hoe vaker de bron van middelen moet worden gecontroleerd.

Wanneer is er sprake van een opleiding als bedoeld in de Wwft?

Als organisatie bent u volgens de leidraad verplicht om door middel van een opleiding medewerkers en de beleidsbepalers binnen de organisatie op de hoogte te stellen van de bepalingen van de Wwft. Het doel van de opleiding is dat zij instaat zijn ongebruikelijke transacties te herkennen en een cliëntenonderzoek goed en volledig uit te voeren. De invulling van hoe deze opleiding wordt aangeboden is vrij. Dit kan bijvoorbeeld door middel van: gecertificeerde opleidingen, (in-house) trainingen, e-learning modules en awareness-sessies. Het is belangrijk dat de organisatie kan aantonen, bijvoorbeeld door middel van documentaties, hoe (frequent) de opleiding wordt gegeven en wat de inhoud van deze opleiding is. Dit om te kijken of de opleiding voldoet aan de Wwft-vereisten.

Welke Sanctielijsten moeten ondernemingen controleren en hoe vaak?

Organisaties dienen volgens de AFM hun cliënten (ten minste) te screenen tegen de Nationale sanctielijst terrorisme, de EU-sanctielijst en de VN-sanctielijst. Zie het stuk hierboven over het monitoren van uw cliënten. Indien het zich voordoet dat een potentiele cliënt staat geregistreerd op een van deze Sanctielijsten moet u dit, via het aanmeldformulier, melden bij de AFM.

Belangrijkste wijziging: Invoering UBO-register

De nieuwe leidraad geeft dus vooral verduidelijking over de Wwft-richtlijnen en de invulling daarvan. De belangrijkste consequentie voor u als ondernemer is dat u zich moet inschrijven in het UBO-register.

Voor organisaties die zich na 27 september 2020 hebben ingeschreven of gaan inschrijven bij de KvK, wordt het registreren van UBO-gegevens meteen geregeld bij de inschrijving.

Van organisaties die voor 27 september actief waren wordt wat meer initiatief verwacht. Deze organisaties hebben tot 27 maart 2022 om kosteloos hun opgave te doen.  Deze organisaties ontvangen ook tijdig een brief van de KvK met daarin een handleiding voor het inschrijven van UBO’s.

U hoeft niet te wachten op de uitnodiging. U kunt ook, indien u tekenbevoegd bent binnen uw organisatie, de UBO’s nu al hier inschrijven. Als u er maar voor zorgt dat u de inschrijving heeft afgerond bij de KvK voor 27 maart 2022. Het niet inschrijven, niet volledig inschrijven of niet actueel houden van de inschrijving kan worden bestraft met een bestuurlijke boete en kwalificeert zich als een economisch delict.

Organisaties met rechtsvormen zoals: eenmanszaken, beursgenoteerde besloten en naamloze vennootschappen, 100% dochters van beursgenoteerde vennootschappen, verenigingen van eigenaars, rechtspersonen in oprichting, verenigingen met beperkte rechtsbevoegdheid die geen onderneming drijven, publiekrechtelijke rechtspersonen en overige privaatrechtelijke rechtspersonen hoeven zich niet te registeren.

Iedere andere rechtsvorm zoals, een vof, cv, bv, nv, trusts etc. hebben wel een opgaveplicht.

 

Tot slot

De AFM heeft in oktober 2020 haar Leidraad Wwft en Sanctiewet aangepast. Hierin zijn vragen behandeld zoals:

  • Aan welke eisen moeten een Wwft-risicobeoordeling en beleid voldoen?
  • In hoeverre moeten ondernemingen onderzoek doen naar de UBO bij beursvennootschappen?
  • Wat verstaat de AFM onder een risico-gebaseerde voortdurende controle op cliënten en verrichte transacties?
  • Wanneer is er sprake van een opleiding als bedoeld in de Wwft?
  • Welke Sanctielijsten moeten ondernemingen controleren en hoe vaak?

Als Wwft-plichtige is het goed om op de hoogte te zijn van de nieuwste wijzigingen en geeft de AFM hierbij een hulpmiddel. Het is dus belangrijk dat u hier kennis van neemt. Better be safe than sorry! 

Opzoek naar een ondersteunende tool voor uw cliëntenonderzoek?

Rechtszaakregisters bij het clientenonderzoek

shutterstock_483788932-1000x600

Rechtszaakregisters bij het cliëntenonderzoek

Leestijd: 4 min.

In het kort

De Wet ter voorkoming van Witwassen en Financiering Terrorisme (Wwft) is in 2008 in Nederland ingesteld met als doel om arbeidsgroepen die dicht op de financiële markt staan, zoals notarissen en accountants, in te zetten om criminele praktijken te bestrijden. Beroepsgroepen die onder de Wwft vallen zijn verplicht om bij zowel nieuwe cliënten als bestaande cliënten een uitgebreid cliëntenonderzoek uit te voeren, voordat ze hier zaken mee mogen doen. Een belangrijke pijler van dit onderzoek rust op inzage in rechtszaakregisters, wat gemakkelijker gezegd is dan gedaan.

Het cliëntenonderzoek/ Customer Due Diligence (CDD)

De exacte eisen van het cliëntenonderzoek verschilt per dienst die aangeboden wordt, maar het algemene doel en proces zijn hetzelfde. Het voornaamste doel van het cliëntenonderzoek is om onderzoek te doen naar een cliënt en de herkomst van financiële middelen betrokken bij een transactie. De eerste stap in dit proces bevat het bevestigen van de identiteit van een client, en het verifiëren van geleverde identificatiegegevens. Bij rechtspersonen is het hier ook nodig om te achterhalen wie de uiteindelijke belanghebbende (UBO) achter een instantie is, om hier hetzelfde onderzoek op uit te voeren.

Na het bevestigen van de identiteit is het nodig om een risicoprofiel van een client op te stellen, dit schat in hoe hoog het risico is dat de zakenrelatie gebruikt kan worden voor clandestiene activiteiten. Als het risicoprofiel op hoger wordt ingeschat is het dan ook nodig om een verscherpt onderzoek uit te voeren, of in het uiterste geval de zakenrelatie te verbreken. Het risicoprofiel wordt ingeschat op basis van bepaalde risicofactoren, zoals de aard en herkomst van een client of zijn middelen. Een belangrijke risicofactor is ook het voorkomen van clients of betrokkenen in bepaalde rechtszaakregisters, als dit het geval is zal een verscherpt onderzoek direct nodig zijn.

Rechtszaakregisters

De Nederlandse rechtspraak houdt sinds 2014 van alle rechtszaken en uitspraken registers bij die publiekelijk toegankelijk zijn door middel van de website van Rechtspraak. Bij het doen van een cliëntenonderzoek zijn hiervan met name de insolventieregisters en curatele registers vitaal. Het insolventieregister bevat faillissementen, surseances en schuldsaneringen van natuurlijke personen en het curatele register bevat individuen die op dit moment onder curatele van de overheid staan. Het voorkomen op deze lijsten wordt geassocieerd met een erg hoog risico bij de risicoanalyse.

Rechtszaakregisters meenemen bij het cliëntenonderzoek

De rechtsregisters bevatten informatie die het essentieel maakt om deze mee te nemen bij een cliëntenonderzoek, enkel is dit iets gemakkelijker gezegd dan gedaan. Deze registers zijn wel publiekelijk toegankelijk, maar het doorzoeken hiervan vereist om meerdere zoekopdrachten in te vullen per client. Samen met het bijhouden van documentatie van dit proces in verband met de bewaarplicht kan dit aanzienlijk veel tijd in beslag nemen voor het verwerken van grote klantenbestanden.

Hiernaast is het ook noodzakelijk om bestaande klantenbestanden en relaties regelmatig weer te screenen tegenover deze registers, gezien het hoge risicoprofiel wat het voorkomen op deze lijsten met zich meebrengt. Onder de Wwft is heeft de dienstaanbieder de verantwoordelijkheid om haar klanten- en relatiebestand tegenover huidige registers te screenen. Het niet voldoen aan deze plicht kan leiden tot forse boetes of straffen.

CDD On Demand

Scope FinTech Solutions heeft Scope CDD On Demand ontwikkeld om Wwft-plichtige partijen te assisteren bij het bijhouden van cliëntenonderzoek voor kleine en middelgrote klantenbestanden. SCOPE CCD On Demand is een gebruiksvriendelijk extern hulpmiddel voor het cliëntenonderzoek wat gemakkelijk geïntegreerd kan worden met een bestaand klantenbestand. Door middel van CDD On Demand kan een enkele client, of een geheel klantenbestand, eenvoudig gescreend worden tegenover risicopunten in overeenstemming met huidige regelgeving van de Wwft:

  • Of een cliënt in een Wwft-relevant rechtsregister voorkomt, zoals het insolventieregister
  • Of een cliënt onbekwaam is verklaard als directeur
  • Of een cliënt onder toezicht staat van een wet handhavende instantie
  • Of er negatieve publiciteit is over een cliënt
  • Of een cliënt wordt beschouwd als een Politiek Prominent Persoon (PEP)
  • Of een sancties zijn (of waren) genomen tegen de cliënt
  • Of een cliënt onder toezicht staat van een financiële regelgevende instantie

Na het doen van een screening levert CDD On Demand u een gewaarmerkt rapport wat conform is met de eisen van de Bewaarplicht, hierdoor kan het veel tijd besparen zowel met het doen van het cliëntenonderzoek als het bijhouden van de documentatie. Door middel van de monitoringsfunctie is het gemakkelijk om bestaande klantenbestanden ook periodiek te toetsen, zo is het mogelijk om dit elke nacht te laten doen waarna u alleen bij cruciale veranderingen een notificatie krijgt.

Strenge witwasregulatie hindert bedrijven en goede doelen

shutterstock_483788932-1000x600

Strenge witwasregulatie hindert bedrijven en goede doelen

Leestijd: 4 min.

In het kort

In de strijd tegen frauduleuze witwaspraktijken vallen steeds vaker onnodige slachtoffers. Goede doelen, coffeeshops en zelfs betaald voetbalclubs hebben last van de aangescherpte reglementen rondom witwassen. Sinds de monsterboete die de ING in 2018 heeft gekregen zijn banken voorzichter dan ooit en dreigen eerlijke bedrijven en goede doelen slachtoffer te worden van het nieuwe, aangescherpte interne beleid van de banken.


Verschillende bedrijven uit risicobranches en ngo’s die zaken doen met risicolanden hebben moeite met het verkrijgen van financiering of het openen van een bankrekening door het strenge anti-witwasbeleid van banken


Hinder bij het aanvragen van een bankrekening, financiering of het inschrijven bij een betaalplatform

Voor ngo’s die actief zijn in hoog-risicolanden of sanctielanden is het erg moeilijk om een bank te vinden of om zich aan te sluiten bij een betaalplatform zoals Mollie. Er wordt hen gevraagd zelf de benodigde documenten op te leveren, maar dit kost voor veel kleinere ngo’s vaak te veel tijd en bovendien veel geld. De Nederlandse Vereniging van Banken herkent dit probleem en zegt met de sector in gesprek te zijn (bron). Waar bij banken vaak onduidelijkheid over ontstaat, zijn de activiteiten die – voornamelijk kleinere – ngo’s financieren en met wie zij samenwerken.

Niet alleen vanuit ngo’s wordt geklaagd over het anti-witwasbeleid. Vanuit verschillende branches wordt geklaagd over de belemmering bij bijvoorbeeld het openen van een bankrekening of het aanvragen van een financiering. Als er wordt gesteld dat bedrijven hinder ondervinden van de antiwitwasregels dan wordt er waarschijnlijk eerder gedacht aan klassieke fraudegevoelige bedrijven zoals coffeeshops en trustkantoren. Behalve deze voorbeelden melden ook betaald voetbalclubs en bedrijven die internationale handel drijven problemen. Banken durven bij het aannemen van nieuwe cliënten die handel drijven met bijvoorbeeld risicolanden of actief zijn in een risicobranche amper nog risico te nemen en wijzen hen op voorhand de deur. Het due diligence onderzoek kost dan te veel moeite en het is de risico’s niet waard.

Daarnaast hanteren banken verschillende criteria. Het anti-witwasbeleid is hiermee een ingewikkelde rompslomp van regels geworden voor zowel gedupeerde bedrijven als de bank zelf. Het beleid van de overheid is duidelijk; strenge richtlijnen tegen het bestrijden van witwassen. Maar levert dit beleid, als het op deze manier uitgevoerd wordt, geen onrechtmatige hinder op bij eerlijke bedrijven en goede doelen? Het moet niet zo kunnen zijn dat bonafide bedrijven en organisaties die opereren in een risicogebied of -branche geen bankrekening of financiering krijgen door het strenge anti-witwasbeleid.


De verhouding tussen banken en toezichthouders is op scherp gesteld sinds de monsterboete van de ING. Banken durven hierdoor helemaal geen risico’s meer te nemen.


Het anti-witwasbeleid vanuit de Wwft

De anti-witwasregeling maakt onderdeel uit van de Wwft, de Wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme. De Wwft is 1 augustus 2008 in werking getreden en is een samenvoeging van twee eerdere wetten: Wet identificatie bij dienstverlening (WID) en de Wet melding ongebruikelijke transacties (MOT). De Wwft is geleidelijk aangescherpt, maar heeft nog niet eerder zo veel hinder opgeleverd als in de huidige realiteit. Door een schrikbewind van het Openbaar Ministerie die resulteerde in tenminste één historisch hoge boete voor de ING en een lopend onderzoek bij de ABN AMRO zijn de verhoudingen op scherp gesteld. Banken durven nog minder dan eerst risico te nemen.

Door de Wwft hebben banken net als andere Wwft-plichtige instellingen een zogenaamde poortwachtersfunctie gekregen van de overheid voor het beschermen van ons rechtsorde. Zij zijn de eerste linie in de bestrijding van witwassen. Door middel van uitgebreide customer due diligence onderzoeken, ook wel de Wwft-cliëntenonderzoeken genoemd, moeten zij als eerste partij frauduleuze praktijken en verdachte handelingen opsporen. Een gedegen Wwft-cliëntenonderzoek kost veel tijd, gezien het grote aantal (sanctie)lijsten die zij af moeten gaan om een persoon of bedrijf te controleren.


De CDD On Demand oplossing stelt u in staat om binnen enkele secondes een goedkope Wwft-cliëntenonderzoek uit te voeren

 

Tijd- en kostenbesparing door het gebruik van CDD On Demand voor uw Wwft-cliëntenonderzoek

CDD On Demand is op basis van dit vraagstuk tot stand gekomen. Automatisering op het gebied van financiële regelgeving omtrent de Wwft werd in mondjesmaat aangeboden en was vaak niet compleet. Vanuit de gedachte dat het allemaal beter, goedkoper en makkelijker kon is de CDD On Demand oplossing ontwikkeld. De compliance check die in de oplossing zit, controleert een bedrijf of persoon op elf verschillende (sanctie)lijsten, zowel verplichte lijsten als niet verplichte lijsten. Aan het eind van de compliance check krijgt u een gewaarmerkt rapport voor uw administratie die op zijn beurt als bewijs dient dat u de compliance check ter goeder trouw heeft uitgevoerd. Eén compliance check kost slechts enkele secondes en kost hoogstens €1,50. Voor grotere bedrijven is tevens de CDD On Demand API ontwikkeld, waardoor de kosten nog lager zijn.

De monitorfunctie

Na de uitgebreide compliance check is het ook de bedoeling dat u uw gegevens up-to-date houdt. Door de monitorfunctie van de CDD On Demand oplossing is uw systeem, zonder zelf inspanning te leveren, altijd up-to-date. U hoeft alleen actie te ondernemen als er iets is veranderd in de situatie van één of meerdere cliënten, bijvoorbeeld als uw cliënt bij de aankomende verkiezing gekozen wordt als lid van de Staten-Generaal en hij/zij nu een politiek prominent persoon is geworden. De CDD On Demand oplossing geeft dan een melding dat één of meer van uw cliënten gevonden is op een van de gecontroleerde (sanctie)lijsten. De monitorfunctie loopt de lijsten dagelijks af voor alle personen die op de monitorlijst staan.

Het controleren van cliënten om te voldoen aan de Wwft wordt op deze manier minder tijd- en geld rovend. Bovendien wordt het risico op een boete van bevoegde instanties significant kleiner bij het aantonen dat u zo goed als mogelijk heeft voldaan aan de Wwft. De CDD On Demand oplossing is er voor MKB-bedrijven met een Wwft verplichting, maar ook voor large accounts met een Wwft verplichting. U kunt te allen tijde contact met ons opnemen over de mogelijkheden voor uw bedrijf of een gratis proefaccount aanvragen.

Financial Action Task Force (FATF)

shutterstock_510842743

De Financial Action Task Force

Leestijd: 3 min.

De Financial Action Task Force (hierna: FATF) is 1989 opgericht in Parijs op initiatief van de toenmalige G7. De FATF is gericht op de bestrijding van misbruik van financiële systemen voor het witwassen van drugsgeld. Naast de focus op de bestrijding van witwassen en financiering van terrorisme richt de FATF zich steeds meer op actuele en nieuwe vormen van financieel-economische criminaliteit, waaronder het risico van cryptovaluta. Hoofdtaken van de FATF zijn onder andere het periodiek herzien van de FATF-aanbevelingen, het verbeteren van de naleving van de FATF-aanbevelingen en het identificeren van niet-coöperatieve of hoogrisicolanden en het volgen van trends.

Herzien van aanbevelingen

De FATF-aanbevelingen zijn de internationaal breed geaccepteerde normen ter bestrijding van witwassen en financiering van terrorisme. In eerste instantie was het doel van de FATF om meer internationaal samen te werken in de bestrijding van witwassen als gevolg van drugscriminaliteit. Meteen werd nadruk gelegd op een Customer Due Diligence (CDD) beleid en als onderdeel daarvan het aanstellen van een verantwoordelijke functionaris voor het opvolgen van de CDD-regels: de compliance officer. De kern van de aanbevelingen van de FATF zijn als volgt:

  • Een adequate strafbaarstelling van witwassen en terrorismefinanciering
  • De verzekering van een goede administratie van Know Your Customer (KYC) en Customer Due Diligence (CDD)
  • Een meldingssysteem voor het melden van ongebruikelijke en verdachte transacties
  • Toezicht en handhaving van de geldende wet- en regelgevingen
  • Internationale samenwerking in de strijd tegen witwassen en terrorismefinanciering

Verbeteren van aanbevelingen

Om tot verbeteringen van aanbevelingen te komen gebruikt de FATF twee methodes. De eerste methode is een landencontrole. Tijdens deze controle wordt een land bezocht en beoordeeld op verschillende punten. Vervolgens worden de landen beoordeeld en worden de conclusies van de controles gepubliceerd. Op basis hiervan volgt de FATF-landenlijst.

Deze lijst bevat landen waar de FATF mee samenwerkt om de strijd tegen witwassen en terrorismefinanciering te verbeteren. Overige landen moeten deze landen als hoogrisicolanden beschouwen. De tweede methode is een zelfonderzoek, uitgevoerd door de landen zelf. In dit zelfonderzoek wordt landen gevraagd om een vragenlijst in te vullen, waarmee de naleving van de FATF-aanbevelingen per land inzichtelijk wordt gemaakt.

Identificatie hoogrisicolanden

Voor het identificeren van landen die niet willen meewerken of hoogrisicolanden zijn de FATF-aanbevelingen leidend bij het beoordelen van de wetgevingen en het anti-witwasbeleid. Wanneer landen niet mee willen werken, lopen zij het risico om als niet-coöperatief of als hoogrisicoland te worden aangemerkt. Op dit moment zijn de volgende landen als landen met een hoog risico aangemerkt die wel schriftelijk een politieke toezegging hebben gedaan om de vastgestelde tekortkomingen aan te pakken. Samen met de FATF is er een actieplan ontwikkeld voor deze landen: Afghanistan, Irak, Syrië, Uganda, Vanuatu, Jemen, Trinidad en Tobago en Pakistan.

Iran heeft in de ‘’Public Statement’’ van de FATF (geïdentificeerde derde-landen met een hoog risico) een politieke toezegging op hoog niveau gedaan om de vastgestelde tekortkomingen aan te pakken en besloten om technische bijstand te verzoeken voor de uitvoering van een FATF-actieplan. De Democratische Volksrepubliek Korea (DVK) is aangemerkt als een hoog risico met aanhoudende aanzienlijke risico’s op witwassen en terrorismefinanciering en heeft herhaaldelijk verzuimd om de vastgestelde tekortkomingen aan te pakken.

 

Volgen van trends

De laatste kerntaak van de FATF is het volgen van trends en technieken op het gebied van witwassen en terrorismefinanciering en publicatie van richtlijnen. De FATF doet dit door het analyseren van de praktijk waardoor trends, methoden en technieken aan het licht komen in het kader van witwassen en terrorismefinanciering. 

 

Conclusie

De FATF is een internationaal erkend instituut met als doel het bestrijden van witwassen en het financieren van terrorisme. De FATF-aanbevelingen gelden als wereldwijde standaard ter voorkoming van witwassen en financiering van terrorisme om het financieelstelsel zo goed mogelijk te kunnen beschermen tegen misbruik door criminelen, witwassen en terroristen. De aangesloten landen moeten ervoor zorgen dat er adequate wet- en regelgeving op het gebied van anti-witwassen wordt ingevoerd.

De FATF heeft een landenlijst met landen die nog niet voldoende voldoen aan de invoering en handhaving van een adequate wet- en regelgeving. Binnen deze lijst bestaat er een onderscheid tussen landen die hebben aangegeven dit wel in te willen voeren en landen die hieraan geen gehoor geven. Wanneer een land heeft aangegeven dit te willen invoeren werkt de FATF samen met het desbetreffende land om ervoor te zorgen dat de wet- en regelgevingen op orde komen.

Zwart geld, terreurgeld en crimineel geld

shutterstock_1079056070

Zwart geld, terreurgeld en crimineel geld

Leestijd: 2 min.

Wanneer er over witwassen wordt gesproken komen er verschillende termen naar voren. Zo wordt er gesproken over zwart geld, terreurgeld en crimineel geld. Maar wat is nu het verschil tussen deze verschillende geldstromen? In deze blog zal hier dieper op worden ingegaan, evenals de verschillende consequenties van de verschillende soorten geld.

 

Zwart geld

Zwart geld is geld wat (meestal legaal) verdiend is, maar niet wordt aangegeven bij de belastingdienst. De belastingplichtige heeft deze geldstromen niet aangegeven als inkomsten uit arbeid, beleggingen of inkomsten uit verhuur van bijvoorbeeld onroerend goed, waardoor hier geen belasting over betaald is. Het hebben van zwart geld wordt gezien als een strafbaar feit, gezien dit gekoppeld is aan het niet naar de waarheid invullen en insturen van de belastingaangifte. Wettelijk gezien wordt geld waarover geen belasting is betaald als basisdelict gezien voor witwassen. Echter hoeft zwart geld niet afkomstig te zijn van een misdrijf, en is het per definitie niet direct crimineel geld. Wwft-plichtige instellingen mogen cliënten niet adviseren om constructies op te zetten waarbij belasting wordt ontdoken. Dit is vastgelegd in gedragscodes bij de betreffende instellingen. Wanneer een adviseur wel dergelijke adviezen geeft of er zelfs bij betrokken raakt, bestaat de kans dat de Wwft-plichtige instelling haar vergunning kwijtraakt en haar dienstverlening dus niet meer mag uitvoeren.
 

 

Terreurgeld

Terreurgeld is geld wat wordt gebruikt voor de financiering van terroristische activiteiten. Sinds de aanslagen van 11 September in de Verenigde Staten is terrorismefinanciering een veel belangrijker onderwerp geworden nadat veel mensen de impact hiervan hebben ervaren. Sindsdien zijn er nog meer terroristische aanslagen geweest waardoor het een belangrijk maatschappelijk onderwerp is geworden. Enkele voorbeelden zijn de aanslagen in Madrid in 2004, de moord op Theo van Gogh in 2004, bomaanslagen in Londen in 2005 en de aanslag bij de marathon in Boston in 2013. Terroristen hebben veel geld nodig voor het uitvoeren van terroristische activiteiten, zoals geld om aanslagen te plegen en om de kosten voor het benodigde materieel te dekken. De financiering van terrorisme is strafbaar gesteld in artikel 421 van het Wetboek van Strafrecht.

 

Crimineel geld

Crimineel geld is geld wat wordt verdiend door het begaan van een misdrijf. Dit is dus illegaal geld. Crimineel geld wordt vaak via witwassen op de legale markt geïntroduceerd, dit gaat in het algemeen door een viertal stappen: De eerste stap is de plaatsingsfase, waarin het geld fysiek op de markt wordt gebracht. Vervolgens vindt de versluieringfase plaats, waarin de herkomst van het geld wordt versluierd. De derde fase is de rechtvaardigingsfase waarin aan het criminele geld een legale herkomst wordt gegeven. De laatste fase is de integratiefase waarin het criminele geld wordt geïnvesteerd in de legale economie.

 

Overeenkomsten en verschillen

Het verschil tussen terreurgeld en crimineel geld is dat terreurgeld gebruikt wordt voor de financiering van terrorisme, terwijl witgewassen crimineel geld wordt geïnvesteerd in het legale economische verkeer. Crimineel geld is altijd verdiend in de criminele wereld, terwijl terreurgeld legaal verdiend kan zijn en niet altijd van grote omvang hoeft te zijn. Er zijn ook overeenkomsten tussen crimineel geld en terreurgeld. De financiering van terreuraanslagen kan ook plaatsvinden met crimineel geld. Ook voor terreurgeld is het belangrijk dat er niet te herleiden valt waar het geld vandaan komt, dus hier wordt ook de herkomst van het geld verhuld. Wanneer de herkomst wel bekend is kan het misdrijf namelijk teruggeleid worden naar terreurgroepen of sponsoren.

 

Internationaal

Zwart geld, terreurgeld en crimineel geld zijn allemaal internationale verschijnselen. Het is daarom belangrijk dat landen samenwerken om de misdrijven aan te pakken en ervoor zorgen dat de daders gepakt worden. Een paar gedeelde kenmerken tussen stromen van zwart geld, terreurgeld en crimineel geld zijn dat het een internationaal netwerk vereist, er wordt gebruik gemaakt van een ondoorzichtige structuur van vennootschappen welke verweven is met de bovenwereld, investeringen in vastgoed zijn veelal betrokken, er wordt gebruik gemaakt van vervalste documenten, en er wordt getracht de omzet op bankrekeningen te legitimeren.
 
 

 

CDD On Demand

CDD On Demand kan u helpen om misdrijven omtrent zwart geld, terreurgeld en crimineel geld op te sporen. Zo wordt er tijdens een compliance check onder andere gekeken naar een geografisch risico, omdat bepaalde landen vaker betrokken zijn bij dergelijke activiteiten dan andere landen.
 
Ook wordt gekeken of uw cliënten voorkomen op een Sanctielijst en dus al eerder betrokken zijn geweest bij een dergelijk misdrijf. Benieuwd wat CDD On Demand voor u kan betekenen? Vraag vandaag nog uw proefaccount aan en probeer het zelf! Better be safe than sorry!

De strijd tegen witwassen

shutterstock_1079056070

De strijd tegen witwassen

Leestijd: 2 min.

Financiële instellingen en verschillende beroepsgroepen dienen zich dagelijks bewust te zijn van verschillende soorten financiële criminaliteit. Een van de belangrijkste soorten die onder financiële criminaliteit valt, is misschien wel het witwassen van geld. Witwassen van geld wil zeggen dat het geld wat verdiend is in het criminele circuit een legale status krijgt in de bovenwereld. Hiervoor wordt veelvuldig gebruik gemaakt van financiële instellingen en bepaalde beroepsgroepen. De instellingen die hieraan meewerken doen dit vaak onbewust.

 

Wat zijn de risico’s?

Financiële instellingen willen uiteraard niet betrokken raken bij een witwasschandaal. Dit kan namelijk verschillende consequenties hebben, waaronder reputatieschade en zelfs het inleveren van de vergunning waardoor (bepaalde) dienstverleningsactiviteiten niet meer uitgevoerd mogen worden. Om het risico te beperken dat bedrijven (onbewust) meewerken aan witwassen, is verschillende wet- en regelgeving. De Wwft is een van de bekendste op het gebied van witwassen.

De geschiedenis van de regelgeving tegen witwassen

In de jaren tachtig besloten de toenmalige G7 landen om gezamenlijk het witwassen te bestrijden. De Financial Action Task Force on Money Laundering (FATF) werd opgericht. Toen de Task Force officieel in werking trad, hebben verschillende EU-landen – waaronder Nederland – zich aangesloten. Dit resulteerde in de eerste Europese Anti-witwasrichtlijn in 1991, wat gebaseerd was op aanbevelingen uit de FATF. In 1994 kwam vervolgens de eerste Nederlandse wetgeving. 

Sinds de terroristische aanslagen in New York op 11 september 2001 richt de FATF zich ook op terrorismefinanciering. De overeenkomst tussen het witwassen van geld (crimineel geld) en de financiering van terrorisme (terreurgeld), is dat vaak van dezelfde methoden en kanalen gebruik wordt gemaakt. Hieruit is de Wwft ontstaan, de Wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme.

Wetgeving in Nederland

Er zijn verschillende wet- en regelgevingen in Nederland voor de bestrijding van witwassen:

    • Wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme (Wwft)
    • Wet op het financieel toezicht (Wft)
    • Sanctiewet 1977
    • Toezicht wet trustkantoren
    • Wet op economische delicten

Handhavingsketen

Er zijn verschillende instanties die betrokken zijn bij de handhaving van de verschillende wet- en regelgevingen. De handhavingsketen wordt ook wel als volgt weergegeven:

  1. Er wordt een transactie gedaan door iemand die geld wil witwassen
  2. De meldingsplichtige instelling maakt een melding van een ongebruikelijke transactie
  3. FUI Nederland beoordeelt de transactie en als deze als verdacht wordt aangemerkt volgt een melding via het FUI
  4. De opsporingsdienst beoordeelt of er sprake is van een strafbaar feit
  5. Het openbaar ministerie vervolgt het strafbare feit of seponeert de zaak
  6. De rechter bepaalt of het strafbare feit is gepleegd en welke sancties hier eventueel aan verbonden zitten

Hoeveel geld er jaarlijks wordt witgewassen is per definitie niet te meten. Immers, dan waren de witwaspraktijken wel aan het licht gekomen en werden de daders gestraft. Naar schatting wordt er jaarlijks dertienmiljard euro aan crimineel geld in Nederland witgewassen. Dit geld is voor ongeveer vijfmiljard afkomstig uit het buitenland, en er wordt achtmiljard euro in Nederland zelf verdient met delicten en fraude. Jaarlijks wordt gemiddeld tussen de 175 biljoen en 1,87 triljoen euro wereldwijd witgewassen. 

In welke landen wordt het meest witgewassen? 

Uit onderzoek blijkt dat de landen waarin de witwas behoefte het grootst is, meestal welvarende Westerse landen betreft. Zo staat de Verenigde Staten op nummer één, gevolgd door Duitsland, het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk en Australië. Nederland staat op de veertiende plek. De aantrekkelijkheid van landen om geld wit te wassen hangt af van een aantal factoren zoals welvaart, het financiële stelsel en de politieke stabiliteit. Hoe beter het beleid is om witwaspraktijken op te sporen, hoe minder aantrekkelijk dit het land maakt voor witwassen.

Conclusie

Er is veel aandacht voor de strijd tegen witwassen. Inmiddels zijn we ruim dertigjaar verder sinds de eerste stappen zijn gezet om witwaspraktijken aan te pakken, en deze maatregelen breiden zich nog dagelijks uit. Financiële instellingen doen er alles aan om witwassers buiten de deur te houden, hiervoor is het van belang dat medewerkers de kennis en kunde hebben om witwassen te kunnen bestrijden.

 
 

Het UBO-Register als “instrument” tegen witwassen, terrorismebestrijding en corruptie; het kanon en de mug!

Het UBO-Register als “instrument” tegen witwassen, terrorismebestrijding en corruptie; het kanon en de mug!

Leestijd: 3 min

Disclaimer: Het is niet de bedoeling om het witwas- of het bestrijden van terrorisme financiering probleem te bagatelliseren, maar het gaat in dit artikel om de relatie tussen witwassen en een massale privacy schending van de grootaandeelhouders en ondernemers; het UBO-Register.    

Welke informatie is er beschikbaar?

Bij onderzoek naar informatie over witwassen kom je vooral bedragen tegen. Het totale bedrag dat in 2019 zou zijn witgewassen heeft een omvang van 13 miljard euro, waarvan 5 miljard euro afkomstig is uit het buitenland (Bron: jaarverslag FIOD). Er is maar een beperkt deel van de aard van witwassen toe te wijzen aan natuurlijke personen, uit onderzoek blijkt dat witwassen in Nederland vooral gebeurt onder drugscriminelen.

Terrorismebestrijding is een emotioneel beladen onderwerp en wordt vaak besproken in het nieuws. Wat niet genoemd wordt is dat (gelukkig) sinds 2014 het aantal terroristische aanslagen is gedaald met 50% en het aantal burgerslachtoffers met 54%. Zie hier een overzicht van terrorisme in 2019.

UBO-register in de strijd tegen witwassen en financieren van terrorisme

Met het UBO-register wordt getracht het witwassen en de bestrijding van terrorisme tegen te gaan, maar als zo een groot deel van het witwassen kan worden toegewezen aan drugscriminelen, heeft het UBO-register dus vooral nut als die drugscriminelen in het register staan geregistreerd. De vervolgvraag is dan ook of drugscriminelen in een UBO-Register staan; de meeste mensen, die ik hierover gesproken heb, denken van niet. Duizenden integere ondernemers die al jarenlang aan hun bedrijf werken die staan er wél in.

Waarom dan een UBO-Register vol met privacy schendingen, als het waarschijnlijk betrekkelijk zinloos is voor het bestrijden van witwassen en het voorkomen van terrorismefinanciering. Het is het spreekwoordelijke kanon en de mug en/of een verborgen agenda van de Staat en Europa.

Witwassen

In 2018 is er een onderzoek uitgevoerd naar witwassen door de Universiteit Utrecht. Conclusie: Nederland heeft een witwasprobleem. In 2014 wordt de omvang van het witwassen door het onderzoek geschat op 16 miljard euro. Bekijk hier het volledige rapport.

Meer dan de helft van dit bedrag namelijk 9,1 miljard is afkomstig uit het buitenland. Daar is geen UBO-register voor nodig maar daar moeten verdachte transacties naar het buitenland voor gemonitord worden. Dit kan alleen in het geval van giraal geld. Cash wordt wat lastiger maar COVID-19 heeft cashtransacties aardig ingeperkt.   

Dus de omvang van het binnenlandse witwas probleem in euro’s in 2014 was 6,9 miljard. Meer dan 90% van dit bedrag is volgens het eerdergenoemde rapport afkomstig uit de verkoop van drugs en fraude. 

Ik heb lang gezocht naar de omvang van het witwasprobleem, gemeten in natuurlijke personen. Het onderzoek van European Money Mule Action 5 (EMMA5) van 1 december jl. geeft een indicatie. In EMMA5 is samengewerkt door 650 banken, 17 bank associaties en de financiële opsporingsdiensten van 31 landen. Dit allemaal gedurende 3 maanden. EMMA5 heeft maar 228 arrestaties opgeleverd van mensen, die Money Mules rekruteerden. Dat zijn er niet veel. 

Ook acties van onze eigen klanten wijzen op een beperkte omvang van het probleem. Bij een klant leverden 5000 compliance checks, 37 dossiers (0,7% van het bestand) op die nader bekeken moesten worden. Overigens grotendeels vals alarm. Weer een kanon en een mug.

Over witwassen is, zo blijkt uit het onderzoek, veel bekend. Bekende feiten:

  1. Omzet maken in legale bedrijven. Veel gebruikte witwas branches zijn: autohandelaren, prostitutie, massagesalons, taxi’s en sinds COVID-19 ook webshops.  Alles zonder inkoop is aantrekkelijk
  2. Het doorverkopen van (contant betaald/buitenlands) onroerend goed is aantrekkelijk om geld wit te wassen.
  3. Crimineel geld wordt ook geïnvesteerd in (bestaande) bedrijven waarbij veelal gebruik wordt gemaakt van legale tussenpersonen.
  4. Ook geografie is belangrijk in witwassen zoals “het onderhouden van relaties met landen van herkomst van grote groepen migranten”. Er zijn ook criminele hotspots als Marbella, Dubai en Marrakesh. De aanwezigheid van een persoon op een hotspot geeft een richting aan.

Er zijn dus redenen om aan te nemen dat de Financiële Autoriteiten in het kader van witwassen op zoek zijn naar een groep personen met een criminele achtergrond, die waarschijnlijk niet in een UBO-Register staan. Deze mensen veroorzaken 90% van het witwasprobleem. Er zijn voldoende aanknopingspunten in het onderzoek te vinden voor meer gerichte zoekacties.

Voor het bestrijden van witwassen speelt het UBO-Register geen rol van betekenis en gezien de grote schending van de privacy van betrokkenen weegt het doel niet tegen het middel op.